Op Curacao en last van een krentenbaard, wat te doen?

Krentenbaard is een ontsteking van de huid, die veroorzaakt wordt door een bacterie. In de meeste gevallen door de bacterie stafylokok. De huidinfectie krentenbaard komt vaak voor, zowel in Nederland als op Curacao. Deze bacterie is uiterst besmettelijk en kan zich daardoor razendsnel verspreiden. De medische naam voor krentenbaard is impetigo.

Krentenbaard, hoe herken ik het?

In eerste instantie ziet u op de huid rode of donkere vlekken verschijnen. Snel daarna vormen zich op deze plekken blaasjes, open wondjes en korstjes die niet snel weggaan. Deze plekjes kunnen jeuken. De blaasjes bevatten gelige pus, die kunnen opengaan en daarna opdrogen. Op dat moment ontstaat er een gele of bruine korst. De plekjes kunnen samen een steeds grotere plek worden. In sommige gevallen zijn er op de huid alleen grote blaren en geen korstjes te zien. Bij een donkere huid wordt deze donkerder op de plekken waar de ontsteking zich bevindt. Soms zijn ook de klieren in de hals opgezet en deze kunnen gevoelig of pijnlijk zijn.

Veelal verschijnt krentenbaard in het gezicht, rondom de neus of mond. Maar het kan ook op andere plekken op het lichaam voorkomen, zoals op de armen of benen. Bij jonge kinderen komt krentenbaard ook dikwijls voor in het luiergebied of rondom de navel.

Krentenbaard begint vaak bij een plek waar de huid al kapot is. Bijvoorbeeld op de plek van een schaafwond door te krabben aan muggenbulten of bij aanwezige eczeem. Het komt met name voor bij kinderen met een leeftijd jonger dan 12 jaar. Dit omdat de bacterie snel kan worden verspreid op plaatsen zoals een kinderdagverblijf of school. Uw kind kan de bacterie krijgen via de handen van iemand anders, maar ook via speelgoed of een handdoek waar de bacterie op aanwezig is. Verspreiding is ook mogelijk door hoesten en niezen. maar dit komt in de praktijk niet vaak voor.

Ook volwassenen kunnen worden besmet met krentenbaard. Bovendien kan u of uw kind de ontsteking gemakkelijk verder verspreiden met de vingers, waardoor krentenbaard ook op andere plekken van het lichaam verschijnt. Zodra de wondjes droog of genezen zijn, kan de krentenbaard niet meer (aan iemand anders) worden doorgegeven. 

De behandeling van krentenbaard
Voor wat betreft de behandeling kan een zinkzalf worden aangebracht. In de meeste gevallen zal de krentenbaard binnen twee tot drie weken vanzelf herstellen. Is dit niet het geval, dan kan een antibioticacrème het herstelproces van de huid bespoedigen. Hiervoor kunnen wij een recept uitschrijven. Mocht ook een dergelijke crème onvoldoende effect hebben op de verspreiding van de krentenbaard of als de plekken zich op veel verschillende plaatsen op het lichaam bevinden, dan kan er ook worden gekozen voor een behandeling met antibioticapillen.

Heeft uzelf of uw kind krentenbaard, vermijd dan (langdurig) contact met water. Ga bij voorkeur niet in bad of zwemmen met een krentenbaard. Hierdoor kan de huid namelijk week worden, waardoor de plekken zich almaar verder uitbreiden en de huid geen kans krijgt om goed te genezen. Daarnaast is het aan te raden om de nagels kort te houden, zodat bacteriën zich hier niet onder kunnen nestelen na het krabben. Was de handen regelmatig met zeep en wissel na elke wasbeurt van handdoek. 

Krentenbaard, niet te verwarren met het apenpokkenvirus

In eerdere berichtgeving heeft het RIVM ervoor gewaarschuwd dat het apenpokkenvirus nog wel eens verward kan worden met krentenbaard. Dat komt doordat onder andere op Curaçao de naam apenpokken vaak gebruikt wordt om de ziekte krentenbaard aan te duiden. Het apenpokkenvirus betreft echter iets geheel anders en is een nieuw fenomeen, zowel in Nederland als op Curacao. Het is een virusinfectie die vooral in West- en Midden-Afrika voorkomt. Het afgelopen jaar hebben verschillende mensen in Europa deze ziekte gekregen. Op Curacao is het apenpokkenvirus tot op heden nog zeldzaam voorgekomen.

Bekijk veelgestelde vragen over het apenpokkenvirus op de website van het RIVM.